karatekyokushin.info

Masutatsu Oyama - aby żyć, trzeba walczyć

Masutatsu Oyama - ostatni samuraj, twórca stylu karate kyokushin

Twórcę stylu kyokushin sosai Masutatsu Oyamę (1927-1994) nazywano „Ostatnim Samurajem". Po trwających 11 miesięcy pokazach karate, które w latach 50. dawał w Stanach Zjednoczonych (m. in. demonstrując walki z bykiem, które zabijał uderzeniem ręki), dziennikarze nadali mu także przydomek "Boska Ręka".

Sosai Oyama posiadał najwyższy stopień mistrzowskiego wtajemniczenia w sztuce karate kyokushin - 10. dan. Był autorem wielu książek poświęconych dalekowschodnim sztukom wal- ki, m. in.: "Co to jest karate?", "Oto karate", "Dynamika karate", "Moje życie z Karate" i "Isto- ta karate". W roku 1972 Masutatsu Oyama wy- dał swoją autobiografię pt. „Karate-Baka Ichidai", a na jej podstawie został nakręcony film "Kenka Karate". Cztery lata później powstał film dokumentalny o I Światowym Otwarty Turnieju Karate w Tokio pt. „Najmocniejsze Karate". Jego dystrybucja odbyła się na całym świecie.

Sosai Masutatsu Oyama urodził się w Korei. Jako uczeń szkoły podstawowej trenował chińskie kompo, w którym, w roku 1936, zdobył czarny pas. Naukę w szkole lotniczej Yamanashi w Japonii łączył z treningami karate pod kierunkiem pierwszego popularyzatora tej sztuki walki sensei Gichina Funakoshi. Jako 17-letni student uniwersytetu w Takushoku zdobył w karate 2. dan. Pod koniec II wojny światowej wstąpił do elitarnego oddziału japońskich lotników - samobójców (kamikadze).

W roku 1946 Mas Oyama rozpoczął naukę na Wydziale Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Waseda. W tamtym czasie utrzymywał bardzo bliskie kontakty z dwoma wybitnymi pisarzami japońskimi E. Yoshikawą i S. Chaki, które pozwoliły mu pogłębić wiedzę na temat starych zwyczajów samurajskich.

W roku 1947, w Kioto, na pierwszych po wojnie otwartych mistrzostwach Japonii w karate, zdobywa pierwsze miejsce. Rok później decyduje się całkowicie poświęcić swoje życie tej sztuce walki. Wyrusza w góry na samotny, 18-miesięczny trening, podczas którego, z dala od ludzi, doskonali swą technikę i szybkość. Tworzy też teorię swojego stylu karate, któremu nadaje nazwę kyokushin, jako ekstremum prawdy. Po powrocie z górskiej pustelni, jako jedyny w historii świato- wego karate mistrz, decyduje się na walkę z bykiem. Pojedynek odbywa się w mieście Chiba.

Pierwsza sala treningowa sosai Oyamy zostaje otwarta w roku 1954. Instruktorami zostają K. Mizushima i E. Yasuda. Sam mistrz, poczynając od Okinawy, udaje się w podróż przez południowo-wschodnią Azję, studiując wiele różnych stylów dalekowschodnich sztuk walki.

1 października 1963 roku powstaje Międzynarodowa Organizacja Karate (IKO) z centralnym Dojo Honbu w Tokio. Jej prezydentem (kaicho) zostaje eks-premier Japonii i laureat Pokojowej Nagrody Nobla Eisaku Sato. Mas Oyama sprawuje w IKO funkcję dyrektora (kancho). Od tego czasu w Dojo w Honbu szkoliło się kilka tysięcy karateków z całego świata, m.in. shihan Andrzej Drewniak.

Trzy lata po śmierci sosai Oyamy, na górze Mitsumine, został odsłonięty obelisk ku czci „Ostatniego Samuraja". Lewa jego część to ogromny kamień z czarnego granitu z umieszczonym na porcelanie zdjęciem sosai. Tuż obok mieści się druga bryła w kształcie kuli, w której wyryto napis „Pokój na świecie". Trzeci obelisk, składający się z dwóch kolumn, wykonano również z czarnego granitu. Mieści się na nim czerwonobrązowa płyta, na której widnieje imię i nazwisko zmarłego. Obelisk ten ma przypominać każdemu przechodniowi, że aby żyć, trzeba walczyć. Przede wszystkim z samym sobą.


Artykuł pochodzi z Budo Karate:



opublikowano: 2013-07-13